غزل زیر یکی از سروده های شاعر شیرازی آقای رحمان زارع است.
هم آدم هم الیاس یعنی علی
دل وعشق واحساس یعنی علی
سلیمان وعیسی وموسی ونوح
نبی ایها الناس یعنی علی
تو گر کیمیاگرشدی زر بنه
زر و گنج و الماس یعنی علی
جوانمرد تنها که عدلش دمی
نیامد به مقیاس یعنی علی
بهار و بهشت دل و دین و جان
و عطرگل یاس یعنی علی
تو را تا که عباس باشد حسین
مخور غم که عباس یعنی علی.
نظرات شما عزیزان: